Miguel Cotto i jego 10 najlepszych walk.

POCZĄTKI/KARIERA AMATORSKA

Na świat przyszedł 29 października 1980 roku w portorykańskim Caguas. 

To właśnie w rodzinnym mieście w wieku 11 lat stawiał pierwsze kroki w gymie Gymnasio Bairo. 

Mając zaledwie 17 lat wygrał seniorskie mistrzostwa panamerykańskie. W roku 1998 wywalczył srebrny medal mistrzostw świata juniorów w kategorii lekkiej. Dwa lata później reprezentował swój kraj na olimpiadzie w Sydney odpadając jednak już w pierwszej rundzie. Karierę amatorską zakończył z bilansem 95-23.


KARIERA ZAWODOWA

Cotto to jeden z najpopularniejszych bokserów na świecie. Jego efektowny ofensywny styl, charakter i serce doceniają fani na całym świecie. Gdy wchodzi do ringu trybuny pełne są jego rodaków którzy głośno i fanatycznie go wspierają. Cotto wychodził do ringu przeciw wielkim osobistościom : Mayweather, Pacquiao, Trout, Malignaggi, Mayorga, Judah, Mosley.. 
Jest to mój ulubiony aktywny pięściarz. Jego kariera zawodowa pełna jest sukcesów :
*były mistrz świata WBA kategorii junior średniej
*były mistrz świata WBO kategorii junior półśredniej
*były mistrz świata WBA,WBO kategorii półśredniej

Bilans na 23.11.2013 - 40(30 KO) - 4(2 KO)

MIGUEL PRYWATNIE

Jest żonaty z Melissą Guzman Cotto z którą ma trójkę dzieci. 

Jego bokserskim idolem jest Wilfredo Gomez.

Za najtrudniejszego rywala uważa Ricardo Torresa z którym stoczył pamiętną wojnę po raz pierwszy w karierze zaliczając deski.

Shannon Briggs - zapomniany mistrz.

Fanatyk szachów, boksu i człowiek po przejściach - innymi słowy Shannon Briggs!

Shannon Briggs urodził się w Nowym Jorku 4 grudnia 1971 roku lecz nie był przedstawicielem luksusowych dzielnic tego wielkiego miasta.
Już w bardzo młodym wieku razem z matką stracił dach nad głową i wylądował na ulicach Brooklynu. Tylko dzięki pomocy przyjaciół udało im się przetrwać ten ciężki okres. To właśnie wówczas nastoletni Briggs zainteresował się boksem by w wieku 19 lat rozpocząć krótką jak się miało okazać karierę amatorską.
Po latach wspominał, że to właśnie boks był dla niego nadzieją na lepsze życie i wyciągnął go z ulicy. Jako, że chorował na astmę w dzieciństwie nie był zbyt ruchliwym dzieckiem i jak przyznaje nigdy nie interesował go żaden sport. Trudna sytuacja życiowa skłoniła go jednak do rozpoczęcia treningów bokserskich które szybko pochłonęły go bez reszty.

Samuel Peter - zapomniany mistrz.

"Dobre rzeczy zdarzają się tym, którzy czekają" - głosi pewne Afrykańskie przysłowie.
Na powrót Samuela Petera na ring czeka już pewnie niewielu. Warto więc przypomnieć sobie historię i dokonania 'Nigeryjskiego Koszmaru'. Zapraszam.

Samuel Peter urodził się w Nigeryjskim mieście Uyo położonym w stanie Akwa Iborn w południowo - wschodniej Nigerii 6 września 1980 roku.

Jako mały chłopiec Samuel Peter interesował się piłką nożną i to z tym sportem wiązał marzenia.
Boksem zafascynował się a może bardziej zaciekawił pewnego dnia podczas pobytu w szkole. Wówczas kilku młodych adeptów pięściarstwa odwiedziło jego szkołę w celu nakłaniania dzieci na trenowanie boksu. Mający wówczas 12 lat Peter nie zastanawiał się długo nad podjęciem decyzji i już następnego dnia zapisał się do szkolnej grupy trenującej boks.

Lamon Brewster - zapomniany mistrz

Dziś choć już nieco zapomniany to nadal wywołujący emocje podczas odświeżania jego walk.
Symbol bokserskich wojen i klęski Andrzeja Gołoty. Barwna i ciekawa postać czasów bezkrólewia HW - Lamon Brewster.

Na świat przyszedł 5 czerwca 1973 w Indianapolis i jest jednym z najpopularniejszych przedsatawicieli stanu Indiana zaraz po Michaelu Jacksonie i Janet Jackson.
Nim przeszedł na zawodowstwo nie miał za soba wielkiej i długiej kariery amatorskiej.
Wspomnieć trzeba jednak o wywalczeniu srebrnego medalu mistrzostw Panamerykańskich w 1995 roku gdzie w finale poległ ze znakomitym amatorem Felixem Savonem wcześniej eliminując Shane'a Hintona i Moisesa Rolona. Na tym samym turnieju rywalizowali inni znani później zawodowcy jak Antonio Tarver, Acelino Freitas czy Jose Miguel Cotto. Również w roku 1995 został amatorskim mistrzem Stanów Zjednoczonych w wadze ciężkiej Karierę amatorską zakończył z bilansem 70-10.

Wielka szansa "krula" Artura.

25 stycznia 2014 w Madison Square Garden dojdzie do ciekawej konfrontacji. Naprzeciw siebie staną dwaj niepokonani zawodnicy wagi ciężkiej, Bryant Jennings (17-0, 9 KO) i Artur Szpilka (16-0, 12 KO).  Już teraz nie szczędzą sobie gorzkich słów, oboje są pewni zwycięstwa. Spróbujmy obiektywnie ocenić szanse i prognozę tej elektryzującej walki.

Boks i śmierć...

     Tragedia, która miała miejsce na amerykańskim ringu  bardzo mnie poruszyła ,a także skłoniła do napisania tego artykułu. Temat, który planuję poruszyć nie należy do łatwych, a już na pewno nie do przyjemnych. Jednak jestem pewny, że trzeba o tym mówić, bo wiele osób zabierających się za boks, nie rozumie, że to nie zabawa i w niektórych przypadkach kończy się to tragicznie.

Wczoraj późnym wieczorem zmarł były pretendent do tytułów mistrzowskich w wadze super koguciej, Francisco Leal ( 20 -8- 3, 13KO). Zapadł on w śpiączkę po sobotnim nokaucie z rąk Raula Hiralesa ( 20 -2- 1, 9KO). Frankie miał 26 lat, na zawodowych ringach boksował od stycznia 2005 roku. Obrażenia mózgu sprawiły, że ring opuścił na noszach, w szpitalu znalazł się w stanie śpiączki, z której już się nie obudził. Tej tragedii prawdopodobnie można było zapobiec, gdyż po walce z Jegienijem Gradowiczem ( 17-0, 8KO) został zniesieniony z ringu na noszach i już wtedy pojawiło się wiele głosów, mówiących, że powinien zakończyć karierę nim zakończy się to źle. Jednak Frankie zrobił sobie kilku miesięczną przerwę i zdecydował się powrócić między liny co zakończyło się tragicznie,

Czy Krzysztof Zimnoch jest materiałem na mistrza?

    Wczorajsza walka Krzyśka Zimnoch ( 17 - 0 - 1, 11KO) z Arturem Binkowskim ( 16 - 4 - 3, 11KO) dała nam wszystkim wiele do myślenia. Nikt z osób mających pojęcie o boksie nie miał wątpliwości kto zwycięży w tej walce. Pozostawało tylko pytanie w jakim stylu Krzysiek to zrobi. Scenariusz się sprawdził, a walka dała odpowiedź na kilka pytań. Niestety nie napawają one optymizmem.

Na początku może przypomnę kilka faktów z życia polskiego boksera. Przygodę z boksem rozpoczął w 2000 roku w Klubie Sportowym Cristal w Białymstoku. Jego pierwszym trenerem został Ryszard Dargiewicz.

Stoczył 130 walk amatorskich (102 wygrał, 3 remisy, 20 przegrał). Do jego największych osiągnięć należy zaliczyć: tytuł Mistrza Polski juniorów zdobyty w 2003 roku, tytuł Mistrza Polski w 2004 i Vice Mistrza Polski Seniorów w 2005 roku, a także pokonanie Deontaya Wildera podczas Mistrzostw Świata w Chicago.